Elektroujemność i podstawy wiązań chemicznych
Elektroujemność to kluczowe pojęcie w zrozumieniu wiązań chemicznych. Jest to zdolność atomu do przyciągania elektronów tworzących wiązanie. Im większa elektroujemność, tym silniejsze przyciąganie elektronów. Wartość ta zmienia się w układzie okresowym - rośnie w grupach zpowoduzmniejszaniasiępromieniaatomowego i maleje w okresach gdypromienˊatomowyrosˊnie.
Vocabulary: Elektroujemność - zdolność atomu do przyciągania elektronów w wiązaniu chemicznym.
Elektroujemność wyrażana jest w skali Paulinga, gdzie fluor ma najwyższą wartość 4.0, a cez i frans najniższą 0.7. Jest to wielkość bezwymiarowa.
Highlight: Różnicę elektroujemności w związkach oblicza się odejmując mniejszą wartość od większej.
Wiązania kowalencyjne to rodzaj wiązań chemicznych, w których atomy uwspólniają elektrony walencyjne. Mogą być one spolaryzowane lub niespolaryzowane, w zależności od różnicy elektroujemności między atomami.
Definition: Wiązanie kowalencyjne - wiązanie chemiczne polegające na uwspólnianiu elektronów walencyjnych między atomami.
Polaryzacja wiązania prowadzi do powstania cząstkowych ładunków elektrycznych na atomach, tworząc dipole w cząsteczkach. Wiązania kowalencyjne niespolaryzowane występują, gdy różnica elektroujemności wynosi 0, najczęściej między atomami tego samego pierwiastka.
